Aslına bakılırsa Ferri Amca'nın İstanbul'a geleceği ve 6 Kasım Cumartesi günü TÜYAP'ta çalışmalarını imzalayacağı haberini ilk olarak internette dolanırken tesadüfen öğrendim. Bilgiyi hemen büyük bir heyecanla yanımdaki eşimle paylaştım. Kendisi benimle tanışmadan önce Zagor'dan hiç haberdar olmamasına rağmen, çeyiz olarak getirdiğim Zagor serilerinden ve Infinite Statue firmasının ürettiği Zagor heykelciğinden dolayı heyecanımın boyutunu anlayarak en az benim kadar heveslenerek büyük günü beklemeye başladı. Bu bekleyiş sırasında yine tesadüfen 5 Kasım Cuma günü İstiklal Caddesi'ndeki D&R mağazasında düzenlenen buluşmadan haberdar olduk. Kadıköy Karga Bar'da düzenlenen özel Zagor Gecesi'ni ise ne yazık ki ancak bittikten sonra öğrendik.

        Cuma günü öğle vakti fotoğraf makinemle ve Ferri için yazılmış olan "Una vita con Zagor" adlı kitabın Floransa'dan aldığım bir kopyasıyla yola koyuldum. Zaten üstad da aynı kitabın "Zagor ile Bir Yaşam" adlı çevirisini imzalamak üzere D&R'da olacaktı. Mağazanın merdivenlerinden çıkarken eşlik ettiğim grupta Zagor'un başyazarı Moreno Burattini'nin de bulunduğunu sonradan anladım. Üst katta üç ya da dört sıra sandalye ziyaretçiler için dizilmişti. Tam karşılarındaki koltuklarda ise İtalyan misafirler dizilmişlerdi. Ferri'nin sağında veliahtı olarak gösterilen çizer Marco Verni oturmaktaydı. Sol tarafında ise Burattini ve Zagor için bir müzik albümü yapmış olan Graziano Romani yer almaktaydılar. Burattini ve Romani'nin aynı zamanda "Zagor ile Bir Yaşam" kitabının yazarları olduklarını da hatırlatayım. Yoğun bir kalabalık olmadığından dolayı imza için acele etmeye gerek yoktu. Hemen fotoğraf çekmeye başladım. Tüm Bonelli ekibi hayranlarına karşı son derece samimi ve güler yüzlü bir tutum sergiliyorlardı.

        İlk ziyaretçi dalgası geçip ortalık daha da tenhalaşınca önce Burattini ve Romani'nin yanına gittim. Kitaplarının yanımda getirdiğim İtalyanca orijinalini Kavadarlı Ailesi adına, D&R'dan aldığım Türkçe çevirisine de sahibi olduğum zagortenay.net adresi adına imzalattım. Internet adresinin bana ait olduğunu öğrenince şaşırdılar ve hem tebrik hem de teşekkür ettiler. Romani, Burattini'ye oranla daha iyi İngilizce konuştuğu için gerekli yerlerde tercüme yaparak yardımcı oluyordu. Beni İtalya'daki Zagor forumlarına yazmaya davet ettiler. Forumlara İtalya'dan sonra en çok katılım Türkiye'den oluyormuş. Sohbetin devamında İtalya'da bulunduğum iki ay boyunca Zagor ve diğer Bonelli kahramanlarına ait biblo ya da hediyelik eşya arayışımın nasıl sonuçsuz kaldığından ve İtalyanlar'ın franchising alanındaki başarısızlığından yakındım. Onlar da bu konuda bana hak verdiler ama bazı girişimcilerin yavaş yavaş bu konuya el attıklarından bahsettiler. Ayrıca Infinite Statue'nun Zagor heykelciğini - özellikle de bronzdan olanını - pahalı bulduklarını belirttiler.

        Burattini ve Romani ile sohbete ara verip, erteleyerek keyfini arttırdığım buluşmayı gerçekleştirmek üzere Ferri Amca'nın karşısına dikildim. Bu sanki Zagor'un kendisiyle tanışmak gibi bir histi. Uzun yıllar maceradan maceraya koştuktan sonra emekli olup sırtına ceketini geçirmiş bir kahramana bakıyor gibiydim. Uzattığım kitapların ikisini de o meşhur ve sade imzasıyla onurlandırdı. İçindeki çocuğun saflığı hala gözlerinden yansıyan Ferri Amca ne yazık ki İngilizce konuşamadığından, kendisine hayatıma kattıklarından dolayı gerektiğince teşekkür edemedim. Ama zaten ne söylesem az kalacaktı. Sadece elini sıkarak "Grazie Signor Ferri" diyebildim. Kısa ve öz!

        Kitapları diğerlerinin aksine oldukça soğukkanlı ve durgun mizaçlı ama gene samimi Verni'ye de imzalattıktan sonra tekrar Burattini ve Romani ikilisiyle sohbete devam etmeye başladım. O esnada sevgili eşim de D&R'a ulaşıp yanımıza geldi. Hemen kendisini Bonelli ekibiyle tanıştırmaya başladım. Ferri Amca büyük bir jest yaparak centilmence ayağa kalktı ve eşimin yanına kadar gelerek elini sıktı. Şimdi bir fotoğraf çektirmenin tam sırasıydı. Eşime yan yana poz verirken Ferri Amca elini omzuma koydu. Ben o an için 6 yaşındaydım.

        Bonelli ekibinin kalanıyla da hatıra fotoğrafları çektik. Ziyaretçilerin iyiden iyiye azalmasını fırsat bilen Burattini ve Romani D&R'ın çizgi roman bölümünde turlamaya başladıklarında kısa bir süreliğine onlara katıldım. Dylan Dog'un iki sayı bir arada basılıyor olmasına ilgi gösterdiler. Ben konuyu açınca İtalya'daki Zagor tirajının aylık elli bin adet olduğundan bahsettiler. Burattini'ye okuduğu ilk Zagor macerasının hangisi olduğunu sorduğumda "Kartallar Kralı" cevabını aldım. Ama çok da emin değildi. Yine de kendisinde iz bırakan ilk macera o olmalıydı. Sohbetin sonunda bir de eleştirim olduğunu söyledim ve yeni maceralarda Zagor'un çok konuştuğu görüşümü ilettim. Cana yakın Burattini eleştiriler için özel bir defter tuttuğunu belirtti. Yayıncısı Burattini'den yazdığı maceralarda her şeyi açıklamasını talep ediyormuş. Fakat aynı şikayeti daha önce de epey duyduğunu ve bu konuya artık daha çok özen gösterdiğini ekledi.

        Eşimle D&R'ın sandalyelerinde oturup Ferri Amca'nın imza dağıtmasını biraz daha izledikten sonra o günlük veda vaktinin geldiğine karar vererek ayaklandık. Daha bunun yaşanacak TÜYAP bölümü vardı ertesi gün. Ferri Amca dahil herkesle tek tek el sıkışarak vedalaştık: A domani! Yani yarına kadar.

        Bu kez cumartesi öğle vakti arabayla TÜYAP yollarına düştük. İçeride hatırı sayılır bir kalabalık vardı. Kendi stantlarının müsait olmamasından dolayı 1001 Roman yayınevi Zagor kartonları ile süslenmiş özel bir salona uzun bir masa hazırlamıştı. Bu sefer daha kalabalık bir Bonelli ekibi hazır bulunacaktı.

        Cuma günkü kadroya ilaveten pek çok unutulmaz Zagor macerasının senaristi Marcello Toninelli, usta Dylan Dog çizeri Angelo Stano, Büyülü Rüzgar'ın yaratıcısı Gianfranco Manfredi, Volto Nascosto'nun Türk çizeri Ersin Burak, yolumun Münih Çizgi Roman Festivali'nde de kesiştiği yeni nesil çizer Riccardo Burchielli ve yeni nesil senaristlerden Diego Cajelli de çizgi roman severlerle buluşacaklardı. Konuklar bu kadarla da sınırlı değildi. Çizgi roman okulu yöneticisi Laura Scarpa, Yeşilçam'ın Zagor'u Levent Çakır, eski Tay Yayınları'nın Zagor kapakları çizeri Aslan Şükür ve ressam Ömer Muz ortamı tam bir çizgi roman festivaline dönüştüren diğer isimlerdi.

        Zagor kartonunun yanında Ferri Amca ve Levent Çakır ile güzel yeni fotoğraflar çektirdikten sonra sıra alışverişe gelmişti. Doğrusu 1001 Roman yayınevi materyal olarak da bu şölene iyi hazırlanmıştı. Ferri'ye ait özel çizimlerin yanı sıra yıllardır kayıp olduğu sanılan yerli yapım Zagor filmleri de imzalatılmak üzere hazır bekliyorlardı. Ufak hediyelik eşyalar ve Romani'nin "King of Darkwood" müzik albümü de cabasıydı. Diğer Bonelli çizerlerinin Ferri ustaları şerefine çizdikleri özel Zagor çizimleri de kaçırılmayacak bir çalışmaydı. Neticede cebimizden seve seve çıkan yüklü bir meblağ ile 1001 Roman'ın bu organizasyonuna destek olduk.

        İmza dağıtımı başlamadan önce bir gün evvel çektiğim fotoğraflardan oluşan ve kapaklarının üzerine Zagor'un meşhur kartal amblemini çizdiğim birer CD'yi Ferri ve Burattini'ye takdim ettim. Yüzlerindeki mutlu tebessümü ve memnuniyet ifadesini hayatım boyunca unutmayacağım. Yıllardır birbirinden güzel çizimlerine hayranlıkla baktığım Ferri Amca için bir Zagor amblemi çizmiş olmanın manevi hazzı bambaşkaydı.

        İmza sırası ne yazık ki çok yavaş ilerledi. Herkes "neden her konuğun önünde ayrı bir sıra oluşturulmadı?" diye isyan etmesine rağmen, kişisel görüşüme göre bu fazla bir hızlanma sağlamayacaktı. Zaten çok büyük çoğunluk Ferri Amca için sıradaydı. Asıl sorun bazı Ferri hayranlarının yanlarında imzalatmak için aşırı miktarda materyal getirmeleri idi. Büyük usta da kimseyi kırmadığından yarım saat boyunca tek bir kişinin kendisini esir aldığı bile oldu. Yanında getirdiği Zagor baltasını hediye olarak vereninden, ismi Zagor olan çocuğunu getirenine kadar çeşitli hoşluklar da yaşandı. Neticede uzun bekleyiş sonunda sıramız gelince 1001 Roman'ın sağladığı özel çizimlerinden ikisini Ferri Amca eşimin ve benim adlarımıza imzaladı. Şimdi duvara asılmak üzere uygun bir çerçeve bekliyorlar. Yanımda getirdiğim Efsanevi Zagor Maceraları'nın ilk sayısını ve İtalya'dan aldığım Zagor Bestsellers serisinin ilk kitabını da imzalattıktan sonra son kez kendisiyle vedalaştık.

        Toninelli'ye kendisi hakkında bilgiler içeren Lal Kitap Özel Seri'nin 15. sayısı olan "Kutsal Ağaç" macerasını, Verni'ye Ferri şerefine yaptığı özel çizimi ve Lal Kitap serisinin 71. sayısı olan "Örümceğin Ağı" macerasını, Burattini'ye yine aynı macerayı ve Efsanevi Zagor Maceraları'nın ilk sayısını, Stano'ya Dylan Dog'un Rodeo Kitap'tan çıkan ilk sayısını ve bu ilk maceranın minyatür İtalyanca versiyonunu imzalattık. Stano ayrıca Scarpa'nın yazdığı ve 1001 Roman'ın çıkardığı kendisi üzerine yazılmış kitabı çok güzel bir Dylan Dog çizimi ile imzaladı. Manfredi'ye arşivimdeki tek Büyülü Rüzgar macerası olan Canavar'ı imzalattık. Romani'ye müzik CD'sini, Levent Çakır'a ise "Zagor Kara Bela" DVD'sini imzalattık. Aslan Şükür ile sohbetimizde de Münih'te tanıştığım Ertuğrul Edirne ustanın kulaklarını çınlattık.

        Artık ayrılık zamanı gelmişti. Burattini ile Romani'ye Almanya'da Rocky adıyla basılan Zagor'un ilk sayısını gösterdikten ve beraberce inceledikten sonra İstanbul veya İtalya'da tekrar görüşmek dileğiyle vedalaştık. Ertesi gün Burattini'nin verdiğim CD'den dolayı teşekkürünü içeren mail'ini almak da bizim için ayrı bir mutluluk oldu. Cevap mail'ine cumartesi gününe ait birkaç fotoğrafı da ekledim. Her iki güne ait fotoğrafların bazılarına Burattini kendi blogundaki yazılarında yer verdi. Ayrıca benden "Guven, un amico appassionato zagoriano" diye bahsederek de bir anlamda Zagor Ailesi'ne resmi kaydımı gerçekleştirmiş oldu. Hep hayalini kurduğum olayların gerçekleştiği bu iki unutulmaz gün için emeği geçen herkese bir kez daha teşekkür ediyorum. Bu anıları eşimle beraber paylaşmış olmak da mutluluğumu iki kat arttırdı. Umarım ilerde çocuklarımızla da Zagor Tenay ve çizgi roman sevgisini paylaşabileceğimiz yeni organizasyonlara katılma imkanını buluruz.

Paylaşın